Με τον Τάσο γεννηθήκαμε στην ίδια γειτονιά στην Κόρινθο. (Όχι φυσικά την ίδια χρονιά, εγώ μιάμιση δεκαετία νωρίτερα). Τον Θυμάμαι στην κοιλιά της μαμάς του! Ήταν παιδί του δημοτικού όταν εγκαταστάθηκα στην Αθήνα για να σπουδάσω θέατρο. Μάθαινα για αυτόν και άκουγα ότι είναι και εξαιρετικός ποδοσφαιριστής.
Αργότερα ήρθε στην Αθήνα σπούδασε κι αυτός την υποκριτική τέχνη και έτσι είχαμε το δικαίωμα να αγωνιζόμαστε στην ίδια ιστορική ποδοσφαιρική ομάδα του Σ.Ε.Η. Είχα λοιπόν την ευκαιρία να διαπιστώσω τις ποδοσφαιρικές του επιδόσεις. Κάθε φορά χειροκροτώ τις «ΑΝΑΚΑΤΩΣΟΥΡΕΣ» που σπέρνει στις αντίπαλες άμυνες!
Χαίρομαι επίσης και χειροκροτώ που με τις «ΑΝΑΚΑΤΩΣΟΥΡΕΣ» του σπέρνει χαρά και χαμόγελα στις συνάξεις των παιδιών. Τα παιδιά απαλλαγμένα από τα «πρέπει» και τις συμβατικότητες των μεγάλων δεν σου χαρίζουν το χαμόγελο και το χειροκρότημα τους αν δεν το αξίζεις πραγματικά! Δεν σε παίζουν! Τον Τάσο τον βάζουν στο παιχνίδι τους γιατί διαθέτει παιδικότητα, εξυπνάδα, ελευθερία σκέψεις, ευφυΐα, χιούμορ, ικανότητα και το κυριότερο αγάπη για τα παιδιά! Φτάνει να γνωρίσετε την Ελευθερία την κόρη του!
Τάσο Μπράβο!!!!!!
Παύλος Ορκόπουλος